کد مطلب:29492 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:100
4843. الخصال - به نقل از اَصبغ بن نُباته -: امیر مؤمنان به ما دستور رفتن از كوفه به مدائن داد. روز یكشنبه حركت كردیم. عمرو بن حُرَیث با هفت نفر دیگر، همراه ما نیامدند و در منطقه حیره به جایی كه «خُوَرنَق» نامیده می شد، رفتند و گفتند: استراحت می كنیم و چون روز چهارشنبه شد، حركت می كنیم و پیش از نماز جمعه، به علی علیه السلام می پیوندیم. در حالی كه آنان مشغول خوردن غذا بودند، ناگاه سوسماری در برابرشان پیدا شد كه آن را صید كردند. عمرو بن حُرَیث، سوسمار را گرفت و دست او را بالا آورد و گفت: این، امیر مؤمنان است. با وی بیعت كنید! هر هفت نفر بیعت كردند و عمرو، هشتمین نفرشان بود. شب چهارشنبه، حركت كردند و روز جمعه به مدائن رسیدند و امیر مؤمنان، خطبه می خوانْد. آنان از هم جدا نشدند و با هم بودند تا آن كه به درِ مسجد رسیدند. وقتی وارد شدند، امیر مؤمنان به آنان نگاهی كرد و فرمود: «ای مردم! پیامبر خدا، هزار حدیث به گوش من گفت كه هر حدیثی، هزار در داشت و برای هر دری، هزار كلید بود و من این سخن خداوند عزّوجل را كه می فرماید: "یَوْمَ نَدْعُواْ كُلَّ أُنَاسِ م بِإِمَمِهِمْ؛ [2] روزی كه هر گروهی را با امامشان فرا می خوانیم " شنیدم و برای شما به خدا قسم یاد می كنم كه به یقین، در روز قیامت، هشت نفر به همراه امامشان كه سوسمار باشد، برانگیخته خواهند شد، و اگر می خواستم آنان را نام ببرم، نام می بردم». عمرو بن حُرَیث را دیدم كه از خجالت و [ از ترس] سرزنش، همچون شاخه نخل، سر فرو افكنده است[3]. [4].
4842. امام علی علیه السلام: پیامبر خدا، هزار حدیث به من فرمود كه هر حدیثی هزار باب داشت.[1].